1893 – przy ul. Siennej 15 w Warszawie inżynierowie: Kazimierz Schonfeld, Kazimierz Matecki, Ludwik Rossman oraz czterech przedsiębiorców: Alfred Fijałkowski, Stanisław Rostocki, Aleksander Radzikowski i Karol Strassburger zakłada "Przemysłowe Towarzystwo Udziałowe" produkujące armaturę (głównie dla przemysłu cukrowniczego, spożywczego i gorzelnianego, rozszerzając stopniowo asortyment dla centralnego ogrzewania, wodociągów, itp.), kapitałem założycielskim był posag siedmiu panien – córek wspomnianych założycieli (co upamiętniono znakiem firmowym P7P oraz później nazwą jednej z ulic w obrębie ZM Ursus).
1907 – zmiana nazwy na "Towarzystwo Udziałowe Specyalnej Fabryki Armatur i Motorów" oraz znaku P7P na URSUS (łac. niedźwiedź, nazwa zainspirowana jedną z głównych postaci z książki "Quo vadis" Henryka Sienkie
wicza, słynącą z siły) oraz rozszerzenie produkcji o silniki spalinowe (o mocy od 5 KM oparte na wzorach szwedzkich i napędzane paliwem ciężkim i spirytusowym oraz silników średnioprężnych 2- i 4-suwowych o mocach do 60 KM.
1912 – zakupienie licencji od firmy Fielding und Platt na produkcję silników o mocy 70 KM napędzanych gazem.
1913 – podstawa produkcji to silniki wysokoprężne o mocach do 450 KM, eksportowane głównie do carskiej Rosji.
1915 – próba skonstruowania ciągnika rolniczego pod kierownictwem polskiego profesora Karola Taylora, w wyniku czego w 1918 powstał prototyp.
1921 – "Zakłady Mechaniczne Ursus S.A." rozpoczynają remonty samochodów wojskowych i otrzymują pożyczkę rządową w kwocie 500 000 dolarów na budowę fabryki i uruchomienie produkcji 2 typów ciężarówek – pożyczka nie zostaje wypłacona w terminie. Za część pieniędzy, przedsiębiorcy nabywają od Rocha Skrzeszewskiego grunty w Czechowicach (dziś dzielnica Ursus) pod budowę fabryki.
1922 – z fabryki o nowej nazwie "Fabryka Silników i Traktorów URSUS – S.A." wyjeżdżają pierwsze traktory nazywane "ciągówkami" z dwucylindrowym silnikiem naftowym o mocy 25 KM, w latach 1922-1927 wyprodukowano 100 sztuk.
1923 – zmiana nazwy na Zakłady Mechaniczne URSUS – S.A., a głównym celem spółki stała się produkcja samochodów – w tym celu w Czechowicach pod Warszawą (dziś dzielnica Ursus) powstała nowa fabryka URSUSA. Projektował ją między innymi Franciszek Lilpop i Marek Leykam.
1924 – podpisanie z Ministerstwem Spraw Wojskowych umowy na dostawę 3-tonowych Berlietów CBA i 1,5 tonowych S.P.A. 25/C Polonia.
11 lipca 1928 – demonstracja pierwszych 52 krajowych ciężarówek Ursus. Z okazji tego wydarzenia na uroczystości przybywają: Ignacy Mościcki (prezydent RP) oraz Zygmunt Słomiński (prezydent Warszawy).
1929 – fabrykę opuszcza 300 samochodów ciężarowych i 50 autobusów Ursus A, produkowanych na licencji włoskiej firmy SPA.
1930 – upadek spółki (na skutek złego zarządzania i przeinwestowania fabryki – możliwości produkcyjne były 2 razy większe niż kontrakty), upaństwowienie i włączenie do Państwowych Zakładów Inżynierii, a główna produkcja dla potrzeb wojska, ale i szerokiego asortymentu pojazdów jedno i dwuśladowych dla rynku cywilnego, podpisano umowę licencyjną pomiądzy P.Z.Inż. a firmą Saurer na silniki Aero-Disel BLDo mocy 84 KM na olej napędowy (ropę) oraz 80 KM na benzynę, przeznaczonych do samochodów o ładowności 4 tony.
1931 – koniec produkcji samochodów i autobusów Ursus A.
1932 - podjęto i zrealizowano decyzję o budowie czołgów typu TU, opracowany został motocykl Sokół - 1000 o mocy 22 KM i Sokół - 600 o mocy 15,5 KM.
1930-1939 – w zakładach powstaje 737 czołgów, 700 ciągników wojskowych, ponad 1000 samochodów URSUS oraz samochodów i autobusów Saurer, w tym samochody pancerne wz.29 "Ursus", około 1500 motocykli Sokół 1000 i Sokół 600 dla wojska i około 1000 na rynek cywilny, a ponadto silniki lotnicze, stacjonarne i dla rolnictwa.
1939 – zajęcie zakładów przez Niemców i przestawienie całej produkcji na cele zbrojeniowe, w 1945 park maszynowy zostaje wywieziony, a budynki zdewastowane.
1945
na podstawie pozwolenia wydanego przez władze rosyjskie część załogi Ursusa wraz z inżynierem Bolesławem Koehlerem, który pracował w Ursusie prawdopodobnie od roku 1936, wyjechała z misją poszukiwawczą na Dolny Śląsk, gdzie Niemcy wywieźli urządzenia i maszyny z fabryki Ursus. Część maszyn udało się odzyskać.
w zniszczonych zakładach rozpoczynają się prace projektowe nad ciągnikiem rolniczym na podstawie niemieckiego ciągnika Lanz-Buldog, powstała krajowa konstrukcja ciągnika LB-45, później nazwanego C-45 (wyprodukowano ich do 1959 60 000 sztuk).
30 kwietnia 1947 - wyprodukowano pierwszy po wojnie traktor typu "Ursus".
1953 - 16 kwietnia został wyprodukowany 20 000 traktor.
1954 - uruchomienie produkcji silnika D-35 w oparciu o licencję radziecką, opracowanie modernizacji ciągnika C-45.
1957 – powstaje pierwszy całkowicie polski lekki ciągnik C-325 (produkowany po modernizacjach do 1993); prototyp ciągnika przeznaczonego dla rolnictwa i ogrodnictwa C-308; powstanie 4-cylindrowego silnika S-314, powstałego z uwielokrotnienia S-312 stosowanego w C-325, o mocy 58 KM.
1963 – początek produkcji ciągnika C-328 powstałego na bazie C-325 (ponad 100 000 sztuk do 1967).
1963 - wyprodukowanie w ZM Ursus 100-tysięcznego ciągnika jakim był C-328.
1965 – rozpoczęto produkcję średniego ciągnika C-4011 o mocy 42 KM (po modernizacjach jako C-355 i C-360 sprzedawany do 1992).
1966- wystawiony na moskiewskiej wystawie maszyn rolniczych ciągnik Ursus C-335 otrzymał złoty medal, zatrudnienie wynosi około 12 000 osób.
1967 – do produkcji wchodzi nowy ciągnik C-330 (433 182 sztuki sprzedane do 1993).
1969 – początek produkcji ciężkich ciągników C-385 z silnikiem 4-cylindrowym o mocy 76 KM (konstrukcja Polsko-Czechosłowackiego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Ciągników w Brnie), potem Ursus 1604 o mocy 150 KM i kolejne modyfikacje.
1968-1972 – opracowanie prototypów rodziny nowych polskich ciągników, nie wdrożone do produkcji z przyczyn politycznych.
1974 – zakup licencji w firmach Massey Ferguson (ciągniki) i Perkins (silniki), wyprodukowanie 500 000 ciągnika.
1976 - 25 czerwca w ZM Ursus rozpoczęły się strajki w proteście przeciwko podwyżkom cen żywności.
1978 - rozpoczęcie montażu szkoleniowego ciągników licencyjnych MF-235 z części dostarczonych przez licencjonodawcę.
1983 - wyprodukowanie milionowego ciągnika.
1984 – początek produkcji seryjnej ciągników licencyjnych o mocach 38 i 47 KM.
1986 - pierwszy zmodernizowany ciągnik Ursus C-330M.
1987 - rozpoczęcie montażu 4 cylindrowego ciągnika postlicencyjnego Ursus 4512.
1990 - podjęcie produkcji zmodernizowanej rodziny ciągników ciężkich 934-1634.
1993 - wprowadzenie do produkcji ciągnika Ursus 5314 i 5312 o mocy 72 KM.
1997 - wprowadzenie do produkcji ciągnika Ursus 6014 i 6012 o mocy 82 KM, od roku 1994 wyprodukowano łącznie 18 tys. ciągników.
1 stycznia 1998 – na bazie "Zrzeszenia Przemysłu Ciągnikowego Ursus" powstają "Zakłady Przemysłu Ciągnikowego URSUS S.A." i w wyniku restrukturyzacji w latach 1998-2003 zakłady w Warszawie, Żyrardowie, Gorzowie Wlkp., Chełmnie, Nisku, Sulęcinie, Włocławku, Lublinie, Poznaniu ulegają rozdrobnieniu.
2001 – powstanie "Fabryki Ciągników Ursus Sp. z o.o.", która wspólnie z PHZ Bumar utworzyła "URSUS Sp. z o.o.", będący właścicielem marki Ursus, patentów i homologacji.
2006 - 2 czerwca taśmy montażowe opuszcza 1,5-milionowy ciągnik, był to model Ursus 1654.
2007 - sprzedano 1050 ciągników w całym roku co stanowi miesięczną produkcję w latach 90
1907 – zmiana nazwy na "Towarzystwo Udziałowe Specyalnej Fabryki Armatur i Motorów" oraz znaku P7P na URSUS (łac. niedźwiedź, nazwa zainspirowana jedną z głównych postaci z książki "Quo vadis" Henryka Sienkie
wicza, słynącą z siły) oraz rozszerzenie produkcji o silniki spalinowe (o mocy od 5 KM oparte na wzorach szwedzkich i napędzane paliwem ciężkim i spirytusowym oraz silników średnioprężnych 2- i 4-suwowych o mocach do 60 KM.1912 – zakupienie licencji od firmy Fielding und Platt na produkcję silników o mocy 70 KM napędzanych gazem.
1913 – podstawa produkcji to silniki wysokoprężne o mocach do 450 KM, eksportowane głównie do carskiej Rosji.
1915 – próba skonstruowania ciągnika rolniczego pod kierownictwem polskiego profesora Karola Taylora, w wyniku czego w 1918 powstał prototyp.
1921 – "Zakłady Mechaniczne Ursus S.A." rozpoczynają remonty samochodów wojskowych i otrzymują pożyczkę rządową w kwocie 500 000 dolarów na budowę fabryki i uruchomienie produkcji 2 typów ciężarówek – pożyczka nie zostaje wypłacona w terminie. Za część pieniędzy, przedsiębiorcy nabywają od Rocha Skrzeszewskiego grunty w Czechowicach (dziś dzielnica Ursus) pod budowę fabryki.
1922 – z fabryki o nowej nazwie "Fabryka Silników i Traktorów URSUS – S.A." wyjeżdżają pierwsze traktory nazywane "ciągówkami" z dwucylindrowym silnikiem naftowym o mocy 25 KM, w latach 1922-1927 wyprodukowano 100 sztuk.
1923 – zmiana nazwy na Zakłady Mechaniczne URSUS – S.A., a głównym celem spółki stała się produkcja samochodów – w tym celu w Czechowicach pod Warszawą (dziś dzielnica Ursus) powstała nowa fabryka URSUSA. Projektował ją między innymi Franciszek Lilpop i Marek Leykam.
1924 – podpisanie z Ministerstwem Spraw Wojskowych umowy na dostawę 3-tonowych Berlietów CBA i 1,5 tonowych S.P.A. 25/C Polonia.
11 lipca 1928 – demonstracja pierwszych 52 krajowych ciężarówek Ursus. Z okazji tego wydarzenia na uroczystości przybywają: Ignacy Mościcki (prezydent RP) oraz Zygmunt Słomiński (prezydent Warszawy).
1929 – fabrykę opuszcza 300 samochodów ciężarowych i 50 autobusów Ursus A, produkowanych na licencji włoskiej firmy SPA.
1930 – upadek spółki (na skutek złego zarządzania i przeinwestowania fabryki – możliwości produkcyjne były 2 razy większe niż kontrakty), upaństwowienie i włączenie do Państwowych Zakładów Inżynierii, a główna produkcja dla potrzeb wojska, ale i szerokiego asortymentu pojazdów jedno i dwuśladowych dla rynku cywilnego, podpisano umowę licencyjną pomiądzy P.Z.Inż. a firmą Saurer na silniki Aero-Disel BLDo mocy 84 KM na olej napędowy (ropę) oraz 80 KM na benzynę, przeznaczonych do samochodów o ładowności 4 tony.
1931 – koniec produkcji samochodów i autobusów Ursus A.
1932 - podjęto i zrealizowano decyzję o budowie czołgów typu TU, opracowany został motocykl Sokół - 1000 o mocy 22 KM i Sokół - 600 o mocy 15,5 KM.
1930-1939 – w zakładach powstaje 737 czołgów, 700 ciągników wojskowych, ponad 1000 samochodów URSUS oraz samochodów i autobusów Saurer, w tym samochody pancerne wz.29 "Ursus", około 1500 motocykli Sokół 1000 i Sokół 600 dla wojska i około 1000 na rynek cywilny, a ponadto silniki lotnicze, stacjonarne i dla rolnictwa.
1939 – zajęcie zakładów przez Niemców i przestawienie całej produkcji na cele zbrojeniowe, w 1945 park maszynowy zostaje wywieziony, a budynki zdewastowane.
1945
na podstawie pozwolenia wydanego przez władze rosyjskie część załogi Ursusa wraz z inżynierem Bolesławem Koehlerem, który pracował w Ursusie prawdopodobnie od roku 1936, wyjechała z misją poszukiwawczą na Dolny Śląsk, gdzie Niemcy wywieźli urządzenia i maszyny z fabryki Ursus. Część maszyn udało się odzyskać.
w zniszczonych zakładach rozpoczynają się prace projektowe nad ciągnikiem rolniczym na podstawie niemieckiego ciągnika Lanz-Buldog, powstała krajowa konstrukcja ciągnika LB-45, później nazwanego C-45 (wyprodukowano ich do 1959 60 000 sztuk).
30 kwietnia 1947 - wyprodukowano pierwszy po wojnie traktor typu "Ursus".
1953 - 16 kwietnia został wyprodukowany 20 000 traktor.
1954 - uruchomienie produkcji silnika D-35 w oparciu o licencję radziecką, opracowanie modernizacji ciągnika C-45.
1957 – powstaje pierwszy całkowicie polski lekki ciągnik C-325 (produkowany po modernizacjach do 1993); prototyp ciągnika przeznaczonego dla rolnictwa i ogrodnictwa C-308; powstanie 4-cylindrowego silnika S-314, powstałego z uwielokrotnienia S-312 stosowanego w C-325, o mocy 58 KM.
1963 – początek produkcji ciągnika C-328 powstałego na bazie C-325 (ponad 100 000 sztuk do 1967).
1963 - wyprodukowanie w ZM Ursus 100-tysięcznego ciągnika jakim był C-328.
1965 – rozpoczęto produkcję średniego ciągnika C-4011 o mocy 42 KM (po modernizacjach jako C-355 i C-360 sprzedawany do 1992).
1966- wystawiony na moskiewskiej wystawie maszyn rolniczych ciągnik Ursus C-335 otrzymał złoty medal, zatrudnienie wynosi około 12 000 osób.
1967 – do produkcji wchodzi nowy ciągnik C-330 (433 182 sztuki sprzedane do 1993).
1969 – początek produkcji ciężkich ciągników C-385 z silnikiem 4-cylindrowym o mocy 76 KM (konstrukcja Polsko-Czechosłowackiego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Ciągników w Brnie), potem Ursus 1604 o mocy 150 KM i kolejne modyfikacje.
1968-1972 – opracowanie prototypów rodziny nowych polskich ciągników, nie wdrożone do produkcji z przyczyn politycznych.
1974 – zakup licencji w firmach Massey Ferguson (ciągniki) i Perkins (silniki), wyprodukowanie 500 000 ciągnika.
1976 - 25 czerwca w ZM Ursus rozpoczęły się strajki w proteście przeciwko podwyżkom cen żywności.
1978 - rozpoczęcie montażu szkoleniowego ciągników licencyjnych MF-235 z części dostarczonych przez licencjonodawcę.
1983 - wyprodukowanie milionowego ciągnika.
1984 – początek produkcji seryjnej ciągników licencyjnych o mocach 38 i 47 KM.
1986 - pierwszy zmodernizowany ciągnik Ursus C-330M.
1987 - rozpoczęcie montażu 4 cylindrowego ciągnika postlicencyjnego Ursus 4512.
1990 - podjęcie produkcji zmodernizowanej rodziny ciągników ciężkich 934-1634.
1993 - wprowadzenie do produkcji ciągnika Ursus 5314 i 5312 o mocy 72 KM.
1997 - wprowadzenie do produkcji ciągnika Ursus 6014 i 6012 o mocy 82 KM, od roku 1994 wyprodukowano łącznie 18 tys. ciągników.
1 stycznia 1998 – na bazie "Zrzeszenia Przemysłu Ciągnikowego Ursus" powstają "Zakłady Przemysłu Ciągnikowego URSUS S.A." i w wyniku restrukturyzacji w latach 1998-2003 zakłady w Warszawie, Żyrardowie, Gorzowie Wlkp., Chełmnie, Nisku, Sulęcinie, Włocławku, Lublinie, Poznaniu ulegają rozdrobnieniu.
2001 – powstanie "Fabryki Ciągników Ursus Sp. z o.o.", która wspólnie z PHZ Bumar utworzyła "URSUS Sp. z o.o.", będący właścicielem marki Ursus, patentów i homologacji.
2006 - 2 czerwca taśmy montażowe opuszcza 1,5-milionowy ciągnik, był to model Ursus 1654.
2007 - sprzedano 1050 ciągników w całym roku co stanowi miesięczną produkcję w latach 90
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz